Verpoppig van een cicade

of ‘Cigale’ is een grote keverachtige van zo’n 4 cm. Hij is het symbool voor de Provence, is bezongen door vele dichters en schrijvers, vanaf de Oude Grieken tot La Fontaine (die hem volgens kenners verwarde met de krekel) en wordt op vele wijzen afgebeeld, vooral ook op stoffen. Alleen de mannetjes zingen vanaf juli gedurende de zomermaanden overdag; het typische provencaalse geluid dat je dan overal hoort zodra de temperatuur boven de 28 graden komt. In tegenstelling tot krekels maken ze hun geluid met twee borstplaten die ze met hun adem tegen elkaar blazen als cymbalen. In hun opeenvolgende larvaire stadia verblijven ze zo’n 3 jaar onder de grond om dan 6 weken te leven, te paren en zich voort te planten; begrijpelijk dat ze met z’n allen zo’n oorverdovend gezang ten toon spreiden. Bij de geboorte, zoals op deze foto, zijn ze bijna doorzichtig appelgroen; ze hangen zich te drogen en in een tijdsbestek van een paar uur worden ze donkerbruin, de tint van de dennenbast waarin ze de perfecte schutkleur hebben.